به میمنت روز
سينما،
بابت این وضعیت به شما تبریک می‌گوییم
تصميمات نادرست اخير حوزه نمايش
كشور
به نام او که همیشگی است.
طی هفته های گذشته دو اتفاق در حوزه نمایش سینما افتاده است که بد نیست
نگاه دقیقتری به آنها بيندازيم:
يك) جلوگیری از نمایش فیلم «زندگی با چشمان بسته» رسول صدر عاملی در
تعدادی از مراکز استان، در راستای اختراع چند باره سینما در ایران،
متولیان محترم دولتی سینما تصمیم گرفتند مراکز و نهادهایی را به موازات
نهاد رسمی سینمای ایران (معاونت سینمایی) به مشارکت در تصمیم گیری صدور
پروانه نمایش برای فیلم ها فرا بخوانند و نمایش تعدادی از فیلم ها را
طی سالیان گذشته در شهرهایی ممنوع اعلام کنند! فارغ از بی تدبیری در
این سیاست که پس از مدتی آن فیلم به تیراژ میلیونی در سراسر کشور و در
منازل مردم قابل دیدن است. هیج عقل سلیمی در این دستگاه عریض و طویل از
خود سوال نمی کند که این چه تدبیری است که تنها دستاوردش وهن سینمای
ایران و بالاخص توهین به حوزه نمایش سینمایی کشور است؟ سینمادارانی که
موجودیتشان به اندازه یک مغازه فروش پفک نیست و با میلیاردها تومان
سرمایه گذاری همچنان باید مضحکه عام و خاص شوند که آقا سینمایت را
آدامش فروشی کن تا بتوانی فیلم های ممنوعه سینماها را در یک زیر پله به
فروش برسانی! وای خدای من از این همه بی تدبیری
...«سنتوری»
را که یادتان هست فیلمی که نمایشش در سینماها ممنوع و
CD
آن در تیراژ يك
میلیون نسخه ای در کشور توزیع شد؟ واقعاً باید این تجربیات سینمایی مان
را صادر کنیم تا همه بدانند چه سیاست هایی داریم!
دو) مدتی است که فیلم‌های پرفروش (که شاید از نظر مضمون با سلیقه
نگارنده همخوانی نداشته باشد) همانند «زن های ونوسی و مردان مریخی» و
«شیش و بش»
نتوانسته‌اند از کپی پزیتیو حمایتی استفاده کنند. سیاست جدید دولت
محترم تنبیه فیلم‌هایی با این مضامین است که نهایتاً می‌گوییم باشد
تنبیه بفرمایید، اما این تنبیه چه ربطی به سینمادار بدبخت دارد؟ با این
تصمیم بازهم نادرست، شما باعث تعطیل شدن سالن ها می‌شوید. آیا
می‌دانید که سالن به فیلم نیاز دارد و سینمادار برای تأمین هزینه های
سینمایش کاری به سیاست‌های شما ندارد و نمی‌تواند بر اساس تصمیم های
سلیقه ای، از این تعداد محدود فیلم‌های دارای فروش متوسط نیز بگذرد!
ای حضرات، دفاتر پخش برای ندادن کپی 2 میلیون تومانی به یک سینمایی که
روزانه در نهایت 100 هزار تومان فروش دارد، حق دارند و باز هم در اجرای
این سیاست ها، سینمادار بازنده است!
آقایان معزز، با این سیاست های مشعشع، دارید سینماهای ضعیف و متوسط را
به تعطیلی می‌کشانید و همین دو سیاست هفته های اخیر شما کافی است که
نه تنها سرمایه گذاری بی‌حاصل و متضرر گردد بلکه سینماداران عطای این
حرفه را به لقایش ببخشند! با این وضعیت، سینماداری در مرتبه پایینتر از
یک مغازه آدامس فروشی قرار گرفته است؛ به میمنت روز سینما بابت این
وضعیت سینماداری به شما تبریک می‌گوییم!
مبارک است
...
|
نويسنده: امیرحسين علم‌الهدي |
Ah.alamalhoda@gmail.com |
|
آماده سازي سند: مدير سايت
| 28 شهريور ماه 1390 |
