یک کارشناس امور پخش و اکران ضمن هشدار درباره وضعیت استقبال مخاطبان
از تولیدات سینمای ایران گفت: متأسفانه سینمای ایران در بهار 91 نسبت
به همین زمان در سال گذشته با افت 70 درصدی مخاطب روبه رو بوده است.
امیرحسین علمالهدی کارشناس امور پخش و اکران سینما، در ارتباط با رکود
گیشه سینماها در بهار 91 به مهر گفت: این شرایط قابل پیشبینی بود به
هر حال جشنواره سی ام فیلم فجر نوید رکود جدی برای سینمای ایران داشت.
مجموعه فیلم ها این موضوع را نشان میداد که برای مخاطب ساخته نشده و
بیشتر آثار سفارشی هستند.
وی افزود: همچنین از طرف دیگر اتفاقات اخیر در
شورای صنفی نمایش و همچنین مجموعه اتفاقات اکران نوروزی یکی دیگر از
عواملی بود که در شرایط کنونی گیشه های سینما تاثیر گذاشته و نمیتوان
گفت که بی تأثیر بوده است.
علمالهدی ادامه داد: اتفاق دیگر بالا بردن قیمت بلیت های سینماست.
وقتی عنوان میکنیم شورای صنفی نمایش و وزارت ارشاد باید تحلیل های
خود را مبتنی بر واقعیت بیان کنند ما را متهم به سیاه نمایی میکنند.
ما عنوان کردیم افزایش بلیت مساوی با خودزنی سینمای ایران است.
وی تأكيد کرد: فیلم های سفارشی که فاقد مخاطب
هستند نباید با افزایش قیمت بلیت اکران شوند، همان طور که بازاری ها
جنس هایی را که در انبارهایشان مانده و فروش نمیرود را با افزایش
قیمت وارد بازار نمیکنند! زیرا معتقدند این کار یک خودزنی است بلکه
باید برای فروش این اجناس حتی کاهش قیمت نیز داشته باشند، مقوله سینما
نیز همین طور است.
علمالهدی افزود: سینمای ایران متأسفانه در چینش اکران نوروزی بسیار
وحشتناک عمل کرد افزایش قیمت بلیت ها نیز این اثرات را دو چندان کرد.
سینمای ایران دچار یک دایره بسته شده که مدام در حال تکرار مکررات است
به طوری که پیشبینی میشود در سال 91 مخاطب ما بین 8 تا 9 میلیون نفر
باشد!
وی عنوان کرد: در صورتی که در سال 89 ما 12 میلیون مخاطب و در سال 90،
14 میلیون مخاطب داشتیم و اگر پیشبینی ما در ارتباط با سال 91 درست
باشد، با اینکه رقم پایینی است باز هم یک نگاه خوشبینانه است.
این کارشناس ادامه داد: مجموعه اتفاقات سیاسی در
چند سال گذشته، حذف نخبگان از حوزه تولید، توزیع و پخش تولیدات سینمایی
و نتیجه این سیاست گذاری ها خود را در سال 91 نشان میدهد. متأسفانه
دولت و صنف ها هیچ برنامهای برای مدیریت بحران فعلی ندارند. اگر هم
کارشناسان، برنامه ای در این ارتباط ارائه کنند توسط سیاست گذاران
شنیده نخواهد شد.
وی تأكيد کرد: با این شرایط سینما چاره ای ندارد که به روزمرگی
بیافتد، متأسفانه ما در سال جاری 70 درصد ریزش مخاطب نسبت به بهار سال
گذشته داشته ایم به طوری که اگر بخواهیم یک مقایسه انجام دهیم متوجه
میشویم به طور نمونه فیلم «چک» و یا «روزهای زندگی» 20 سینما در
اختیار دارند و هر سالن 400 صندلی؛ اگر این تعداد را ضرب در 5 هزار یا
4500 تومان قیمت بلیت کنیم به طور منطقی باید این آثار 180 میلیون،
فروش داشته باشند اما این فروش اخیراً به 9 میلیون تومان رسیده است!
علمالهدی افزود: اگر رقم 9 میلیون تومان را در 180 میلیون تومان تقسیم
کنیم متوجه میشویم که این رقم کمتر از 5 درصد پتانسیل فروش این آثار
است این موضوع در حد فاجعه است. وقتی به اکران یک فیلم درسینما نگاه
میکنیم به طور میانگین متوجه میشویم که در یک روز جمعه فروش یک فیلم
کمتر از 25 میلیون بوده است.
وی با اشاره به تولیدات سینمای ایران در سال اخیر گفت: متأسفانه
فیلمهای ساخته شده فاقد ارتباط مستقیم با مخاطب هستند از طرف دیگر
شرایط اقتصادی حاکم بر مردم این اتفاقات را سخت تر کرده است. با این
وجود اگر انتظار داشته باشیم با توجه به عدم برنامهریزی ها برای
مخاطب آنها وارد سالن شوند خیلی خوش باورانه است.
علمالهدی در ارتباط با برون رفت از این شرایط عنوان کرد: باید
مجموعهای از دغدغهمندان سینما در اسرع وقت با کمک دولت نشست هایی را
برگزار کنند تا به راهحل های کوتاه مدت برای برون رفت از این شرایط
دست یابیم تا به یک شکل اجرایی ما آنها را به حداقل ها برسانیم.
وی ادامه داد: من به بحث تولید وارد نمیشوم زیرا
معتقدم نفس زنده ماندن سینما با حضور مخاطب معنا پیدا میکند. اما وقتی
در اکران مخاطب دیده نمیشود بهتر است سینما تبدیل به یک شبکه
تلویزیونی شود. یک کانال تلویزیونی که مخاطب دارد یا خیر.