فیلمسازان و تهیهکنندگان شش فیلم تحریمی از سوی حوزه هنری عنوان کردند
اخلاق و خانواده دغدغه شان است و بیشتر از مدیران حوزه هنری به این
مسئله بها میدهند.
نشست کارگردانان و تهیهکنندگانی که فیلمهایشان از سوی حوزه هنری برای
نمایش در سینماهای حوزه تحریم شده، روز شنبه (1 مهر ماه 1391) با حضور سیدغلامرضا موسوی
و فریدون جیرانی تهیهکننده و کارگردان فیلم «من مادر هستم»، مرتضی و
مصطفی شایسته تهیهکننده و کارگردان «من همسرش هستم»، عبدالرضا کاهانی
تهیهکننده و کارگردان «بیخود و بیجهت»، علی سرتیپی و مهدی کرمپور
تهیهکننده و کارگردان «پل چوبی»، مانی حقیقی تهیهکننده و کارگردان
«پذیرایی ساده» و سیدجمال ساداتیان و پیمان معادی تهیهکننده و
کارگردان «برف روی کاجها» در «بشرا فیلم» برگزار شد.

در ابتدای این نشست، سید غلامرضا موسوی با اشاره به نشست برگزار شده آن
را غیرسیاسی و کاملاً صنفی دانست و گفت: ما زمانی اقداماتمان را آغاز
کردیم که بین وزارت ارشاد و حوزه هنری صلح کامل برقرار بود تا متهم به
طرفداری یکی از این دو نشویم.»
سیدجمال ساداتیان تهیهکننده «برف روی کاجها» درباره اقدام حوزه گفت:
«متأسفانه حوزه هنری فراقانونی عمل کرده و در حیطه فیلمسازی و
سینماداری باید قانونی عمل کند. سینماهای حوزه هنری سینماهایی مصادره
ای و جزء اموال عمومی هستند و ارائه خدمات در این فضاهای عمومی کشور
برای مردم جزء وظایف حوزه است که متأسفانه حوزه هنری با اعلام فیلمهای
تحریم به این وظیفه خود به درستی عمل نکرده است. در حالی که فیلمهایی
که ساخته شده همه از مجاری قانونی مجوز دریافت کرده و خارج از قانون
عمل نکردهاند.»
او به وضعیت پارلمان ایتالیا و نامه این پارلمان به ویتوریو دسیکا
(کارگردان و بازیگر ایتالیایی) اشاره کرد و ادامه داد: «ما باید از
وضعیت اروپا و کشورهای دیگر درس بگیریم. متأسفانه تمام این مشکلات تنها
به اکران نکردن یک فیلم و چیدمان اکران نوروز بازمیگردد. همین امر
باعث شد تعدادی از فیلم ها با این مشکل امروز مواجه شوند.»
تهیهکننده «برف روی کاجها» با بیان اینکه همه این دعواها تنها برای
اکران یک فیلم به وجود آمد اظهار کرد: «جشنواره نشان داد این فیلم
هایی که امروز مورد اعتراض حوزه هنری هستند چه جایگاهی در میان
مخاطبانشان میتوانند داشته باشند و حتماً رونق خوبی هم به سالن های
سینما خواهند داد.»
در ادامه نشست مهدی کرمپور گفت: «با این کار حوزه هنری مردم از سینما
ناامید میشوند و متأسفانه آثار سخیف ماهواره را دنبال میکنند.
مسئولین حوزه هنری لطف کنند و کاری به سینما نداشته باشند و بودجهای
را که قرار است برای سینما هزینه کنند بهتر است در جای دیگری هزینه
کنند و مسئولیتی بیش از این برای خود قائل نباشند.»
وی ادامه داد: «همه برای حمایت از هم در اینجا حضور داریم، متأسفانه
حوزه هنری سعی میکند با آدرس اشتباه دادن این جریان را منکوب کند و
باید دید با کمر بستن به قتل سینما چه کسانی سود میبرند.»
فریدون جیرانی در ادامه نشست با اظهار تأسف از موضوع کنار هم جمع شدن
سینماگران گفت: «ما اصلاً نباید این جا می بودیم، در حالی که مازیار
میری، اسعدیان، هنرمند، افشین هاشمی و دیگر دوستان با حمایت حوزه هنری
فیلم میسازند. متأسفم از اینکه اینجا و برای این مسئله دور هم جمع
شدیم. در حالی که وقتی خانه سینما مظلوم واقع شد حوزه هنری با اهالی
سینما همراهی و همدلی کرد.»

وی همچنین ادامه داد: «این دعواها دامن گیر ما شده در حالی که
کارگردان هایی که پشت این میز هستند وابستگی به جایی ندارند و از بخش
خصوصی سرمایه شان را فراهم کردهاند. این عده که اینجا نشسته اند،
بسیار خوشحال میشدند تا در عید نوروز «بوسیدن روی ماه» اکران میشد،
اما دعواهای شورای صنفی نمایش بر سر ما خراب شد و چوب آن را داریم
میخوریم.»
عبدالرضا کاهانی در ادامه نشست به مشکلات در حوزه سینمای کشور اشاره
کرد و گفت: «وقتی ضعیف ترین آدم های سینما مدیر میشوند، انتظار
بیشتری از سینما نباید داشته باشیم. طبیعی است کار به اینجا میرسد.
متأسفانه مدیران بلد نیستند مدیریت کنند و از کاری که میکنند اطلاع
درستی ندارند. من به شخصه شورای پروانه نمایش و ساخت را در شرایط
ایدهآل قبول ندارم چه برسد به اینکه حوزه هنری هم فیلم را قلع و قمع
کند.»
وی افزود: «من در این شرایط با همان پروانه وزارت ارشاد هم مشکل دارم.
چه برسد به حوزه هنری که بخواهد دخالت کند. ما متهم هستیم فیلمهایمان
ضد خانواده و اخلاق است، اما میتوانم ثابت کنم رفتار مدیران حوزه هنری
و ارشاد بسیار غیراخلاقی تر است.
همین که اینجا جمع شدهایم نشان میدهد خانواده داریم و چرا فکر
میکنند این چیزها را نمیفهمیم، فقط دوست داریم واقعی حرف بزنیم.»
وی با انتقاد از رفتارهای دوگانهای که در حوزه هنری صورت میگیرد گفت:
«به طور مثال رفتاری که علمالهدی در داخل حوزه هنری و خارج از حوزه
انجام میدهد با هم متفاوت است. آیا این غیراخلاقی است یا کار ما؟
متأسفانه جای متهم و شاکی عوض شده است. حتی
الان حوزه هنری به من بگوید فیلمم در سینماهایش اکران شود قبول نمیکنم
و الان حالت درویشی را دارم که به فقری که دارد عادت کرده است و اگر
فیلمم اکران شود دوست دارم در همان سینماهای محدود باشد، اما مسئله به
جایی رسیده که دیگر مشکل ما نیست و مسئله سینماست و باید خوب و بد از
هم جدا شوند.»
وی در پایان صحبت هایش عنوان کرد: «من دو نفر از افرادی که در حوزه
هنری حضور دارند، به خوبی میشناسم؛ جهان بیگلری و علمالهدی. به عقیده
من رفتار مدیران ضد اخلاقی است و جای شاکی و متهم عوض شده است. اگر
فیلم در سینماهای محدود هم اکران شود مخاطب خود را پیدا میکند. الان
مسئله جای دیگری است مسئله فیلم ما نیست مسئله اصلی سینماست. فرصتی پیش
آمده که خوب از بد جدا شوند به عقیده من باید آقای عسگرپور، محمدی،
اسعدیان، میرکریمی و دیگر دوستان به این حرکت حوزه هنری واکنش نشان
دهند و اعلام موضع کنند.»
در ادامه نشست مرتضی شایسته تهیهکننده فیلم «من همسرش هستم» گفت:
«دریافت پروانه ساخت و نمایش کار بسیار سختی است و حدود دو تا چهار ماه
به طول میانجامد. حداقل از فیلمی که 110 دقیقه است 20 دقیقه کوتاه
میشود. با این وضعیت دشوار پروانه نمایش بگیریم و در جای دیگر هم فیلم
بازبینی شود بسیار سخت است.»
وی همچنین افزود: «سئوالی که از آقای حمزه زاده دارم این است که کدام
یک از تهیهکنندگان از ایشان برای بازبینی و اصلاحات تشکر کردند؟ و
جلسه توافق آقای حسینی و خاموشی چه بوده است. چرا باید وزیر ارشاد
توافقنامه ای امضاء کند. از آقای شمقدری میخواهم این توافق نامه را
منتشر کند.»
مصطفی شایسته هم وضعیت سینما ایران را تأسف برانگیز خواند و گفت: «بعد
از سیر قانونی گرفتن پروانه نمایش آقایان دوباره اصلاحیه و ممیزی
میدهند و با افتخار هم در تلویزیون اعلام میکنند. ما
شش کارگردان و شش تهیهکننده هستیم که برای این مناسبات ساخته
نشدهایم. به جای اینکه الان درباره فیلمهایمان صحبت کنیم از کار
اصلیمان که ساخت فیلم است دور شدیم و ما را به بیانیه دادن و جواب
دادن وادار کردند.»

شایسته همچنین عنوان کرد: «اگر فکر میکردم یک روز کار سینمایی،
شُبههای غیر از کار هنری ایجاد کند وارد آن نمیشدم. دوستان در پی زدن
جریان دیگری هستند که ربطی به ما ندارد و تا به هدف سیاسیشان هم نرسند
دست بر نخواهند داشت. حوزه
هنری 70 ، 80 سینما دارد اما ما تنها سینما «آزادی» را میخواهیم جایی
که نه سازنده اش بودهاند و نه در اداره آن نقشی داشتند.»
مانی حقیقی کارگردان فیلم «پذیرایی ساده» نیز ادعای حوزه هنری مبنی بر
اینکه بر اساس یک کار ارزشی این کار را انجام میدهد دروغ دانست و گفت:
«آقای حمزه زاده شب گذشته مطرح کردند که جلسهای با فیلمسازان معترض
داشتند و در نهایت از ایشان تشکر هم شده است که این موضوع به من
برمیگردد. من با ایشان جلسهای داشتم و به لحاظ ادب خانوادگی ام اس
ام اس تشکری هم بعد جلسه به ایشان دادم، در همان زمان هم فضا را بسیار
بدتر از آنچه که فکر میکردم دیدم.»
وی در خصوص رعایت اخلاق در سینما گفت: «گروهی فکر میکنند اخلاق را
بهتر از ما میفهمند و معلوم نیست خودشان از کجا آمدهاند که بدون
توضیح درست و مشخصی، شش فیلم را قلع و قمع میکنند و وقتی قانون و
جایگاه فیلمسازان را نادیده میگیرند خودشان رأساً تصمیم میگیرند،
کارشان را هم ارزشی جلوه میدهند.»
کارگردان و تهیه کننده «پذیرایی ساده» با اعتقاد بر غیر اخلاقی بودن
این روش حوزه هنری عنوان کرد: «آنها با این حرکتشان زیر آب ارشاد را
میزنند، در حالی که ما سالهاست مشکلاتمان را با مدیران سینمایی حل
کردیم و تنها مشکل ما با حوزه هنری است. ما
به لحاظ اخلاقی بسیار اخلاقی تر از این افراد هستیم و مشکل خانواده
برایم مهمتر از این این افراد است.»
مانی حقیقی خاطرنشان کرد: «بر خلاف ادعای آقای حمزهزاده در برنامه
«هفت»، دوستان حوزه هنری ممیزی دادهاند و گفتند اگر فلان سکانس حذف
شود مشکل حل خواهد شد. به من میگویند فیلم من امیدوار کننده نیست و به
خاطر همین در این لیست آمده است. سئوال من این است کدام قانون چنین
چیزی را به من گفته و مانع از ساخت چنین فیلمی شده است؟»
پیمان معادی کارگردان فیلم «برف روی کاجها» نیز با اشاره به اینکه سعی
میکند وارد این بازی ها نشود، گفت: «بحثی که آقایان در پیش
گرفتهاند، بحث ارزش و اخلاق است. چه کسی میتواند این متر را تعیین
کند که اخلاق و ارزش چه چیزی است. فیلم من در 22 بهمن سال 90 به عنوان
فیلم منتخب مردم معرفی شد و همین برایم کافی است. فیلمهایی که حوزه
هنری نمیخواهد اکران کند آبروی سینمای ایران در جشنواره سی ام
بودهاند.»
وی ادامه داد: «البته برای ما اهمیت چندانی ندارد چون برای ساخت فیلم
هر بار از 16 فیلتر عبور میکردیم و این بار از 17 فیلتر عبور
میکنیم. کسانی که فیلمهای ما را بی اخلاق میدانند سلیقه خودشان را
مشخص میکنند. حوزه هنری خیلی هم دلش بخواهد که فیلم های ما را در
سینماهایش اکران کند.»
کارگردان «برف روی کاجها» همچنین عنوان کرد: «من و دوستانی که در این
جلسه حضور دارند از مدیران حوزه هنری به مراتب اخلاقی تر هستیم. دغدغه
و ناموس و خانواده ایرانی برای ما به مراتب مهمتر از دوستان حوزه هنری
است. بد نیست درباره گذشته مان حرف بزنیم و آن وقت ببینید در گذشته
خانواده برای ما مهمتر بوده یا آقایان در حوزه هنری. وقتی چهار سال
فیلمنامهای اجتماعی را مینویسم یعنی خانواده برایم مهم است. اگر
آقایان حوزه هنری چیزی از سینما نمیدانند بهتر است تا به ما بگویند
کمکشان کنیم اما اگر میخواهند سینمای اخلاقی را از بین ببرند که فکر
میکنم، هدفشان همین است، آن بحث دیگری است.»
هوشنگ گلمکانی منتقد سینما نیز که در این نشست حضور داشت، گفت: «این
اقدامات حوزه هنری برای خشکاندن کل سینماست. دوستان میخواهند
فیلمهایی که نهادها میسازند و جنبه تبلیغاتی دارد در سینمای ایران
ساخته شود و همچنین فیلمهای سوپر مارکتی. این طوری فقط آمار تولید
فیلم در کشور بالا میرود.»