ایلنا: شورای عالی تهیه کنندگان سینمای ایران با انتشار بیانیه ای؛
دیدگاه های خود را درباره عضویت جمال شورجه در شورای پروانه ساخت و
همچنین نظرات وی درباره مجمع عمومی خانه سینما اعلام کرد.
به گزارش ایلنا، متن این بیانیه بدین شرح است:
آقای جمال شورجه پیرامون مجمع عمومی خانه سینما
و حضور نمایندگان شورایعالی تهیه کنندگان سخنانی بیان داشتهاند. از
آنجا که ایشان مدتی است نقش سخنگوی غیررسمی مسئولان سینمائی دولت دهم
را برعهده دارند چند نکته خالی از لطف نیست:
۱-
مجمع عمومی خانه سینما با حضور
۲۸
صنف از
۲۹
صنف عضو خانه سینما تشکیل شد. نمایندگان شورای عالی تهیه کنندگان
سینمای ایران نیز به عنوان عضو رسمی خانه سینما و همچون دیگر اصناف به
دعوت رسمی رئیس هیات مدیره در این مجمع حضور داشتند.
۲-
در این نشست دو نماینده از سوی شورای عالی تهیه
کنندگان حضور داشت که یکی از این نمایندگان با اتفاق آرا به عنوان رئیس
مجمع عمومی خانه سینما انتخاب شد.
۳-
علیرغم اینکه بعید است آقای شورجه بخواهند متوجه
این نکته کلیدی بشوند، اما مجمع عمومی خانه سینما باید براساس اساسنامه
موجود تشکیل میشد. اساسنامه پیشنهادی هیات هفت نفره نیز در دستور
بررسی و تصویب بود. به نظر میرسد کسانی بدشان نمیآمد که با ورود به
جزئیات، اساسنامه به نتیجه مطلوب نمیرسید، اما، مجمع عمومی با هوشیاری
متوجه شیطنت برخی در خارج از خانه سینما بود و علیرغم اما و اگرهای
موجود در اساسنامه برای کُند کردن تیغ برخی یکجا اساسنامه را تصویب کرد
و به هیئت مدیره مأموریت داد تا طی تشریفات قانونی و انجام مراحل ثبت
را پیگیری نماید.
۴-
شورای عالی در دو سال گذشته انتظار داشت شما که
همیشه نقش آدم های مثبت را بازی میکنید به همکارانتان در جامعه صنفی
توصیه میکردید که مدارک پروانه فیلمسازی علاوه بر «اتحادیه
۲»
در ارشاد هم دریافت شود تا نزدیک به دو سال جمعی نزدیک به یکصد و پنجاه
تهیه کننده عضو شورای عالی تهیه کنندگان عملاً ممنوع الکار نشوند. با
اینکه شورای عالی به همکاران توصیه کرده بود که فارغ از عدم مشروعیت
«اتحادیه
۲»
میتوانند جهت دریافت پروانه فیلمسازی مراجعه کنند، با این همه جمعی
قابل توجه حاضر به دریافت پروانه ساخت از طریق «اتحادیه
۲»
نشدند.
۵-
همانگونه که مطلع هستید جامعه صنفی تهیه کنندگان
از طریق ماده ده احزاب در وزارت کشور رسمیت یافته است. به زبان ساده
تر این جامعه علیرغم با خود داشتن واژه صنفی، در حقیقت «حزب» است.
۶
-
بد نیست بدانید که اصناف در کشور یکپارچه هستند و از هر صنف صرفاً یک
تشکیلات وجود دارد، اما احزاب نه، اگر دیگر تهیه کنندگان نیز تمایل
داشته باشند میتوانند با نامی دیگر براساس قانون ماده ده احزاب به
عنوان حزب عضو شوند. فقط کافیست که اسمشان با اسم ثبت شده یکی نباشد.
اگر ماده ده احزاب فقط یک حزب با یک انجمن را ثبت میکرد، قطعاً ما
بیشتر از انگشتان دست حزب و انجمن حزبی نداشتیم. اما هر تفکری میتواند
دست به چنین اقدامی بزند و این به معنی غیرقانونی بودن دیگران نیست.
مزید اطلاع شما و همفکرانتان همزمان با تأسیس اتحادیه تهیه کنندگان
سینمای ایران در سال
۱۳۷۶
برخی از اعضای شورای مرکزی تمایل داشتند که اتحادیه را براساس ماده ده
احزاب ثبت کنند. اما بعد از بحث های متعدد به دلیل اینکه این گونه ثبت
شکل «حزب» بخود میگرفت از این تصمیم منصرف شدند.
۷-
شورای عالی تهیه کنندگان به عنوان یکی از اصناف
خانه سینما و براساس مصوبه مجمع عمومی قانونی است. البته شورای عالی
تهیه کنندگان حزب نیست و ما داعیه «صنف» را داریم. ضمن اینکه شورای
عالی بر اساسنامه شماره
۵۶۵ /
ش ارائه شده به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است.
۸-
ضمن تأکید مجدد و بر خلاف نظر آقای شورجه در مجمع
عمومی فوق العاده هفته گذشته خانه سینما از هر صنف دو نفر حضور داشتند
و نه یک نفر. باید به اطلاع برسانیم که چون جامعه صنفی تهیه کنندگان را
صنف نمیدانیم و عنوان و ثبت حزبی دارد، بنابراین حضور نمایندگان شورای
عالی به عنوان تنها صنف تهیه کنندگی کاملاً قانونی بوده و هیچ گونه اما
و اگری بر آن مترتب نیست. به همین دلیل حزب تهیه کنندگان با صنف تهیه
کنندگان تعارضی ندارد.
۹-
حزب «جامعه صنفی تهیه کنندگان» تا همین چندی پیش
که خانه سینما را مقبول نمیدانست. چه شده که شما و برخی از سران این
حزب تهیه کنندگی علاقمند به عضویت در خانه سینما شدهاید؟
۱۰-
شخص شما خانه سینما را جاسوس خانه اعلام کرده
بودید چه شده که شما به عضویت در خانه جاسوس خانه رغبت پیدا کرده اید.

و سر انجام از آقای جمال شورجه که در دولت دهم عضویت و ریاست مختلفی را
داشته و پروژه های متفاوتی را نیز مدیریت کردهاند و هم اینک نیز عضو
شورای پروانه ساخت شدهاند درخواست کنیم به اعتبار حیثیت سینمای ایران
و به احترام قانون از ورود به بحث های یکجانبه و تشدید جناج بندی های
غیر ضروری خودداری کنند، ایشان خود طی سال های گذشته با دمیدن در تنور
اختلافات، مسئول بخشی از نابسامانی های موجود هستند اما اندیشه فرهنگی
حاکم بر سینمای ایران حذف هیچ کس را برنمیتابد و چه نیکوست با تأسی به
اخلاق ایرانی اسلامی به جایگاه خویش باز گردیم و در رفع معضلات فراوان،
پیچیده و دشوار سال های گذشته همقدم و همراه شویم. این امر میسر
نمیشود مگر از اظهار نظرهای نابجا خودداری شود.