ترانه عليدوستي، دوره بازیگری را در کلاس های آزاد بازیگری زیر نظر
حسین محجوب، امین تارخ، آتیلا پسیانی و مهدی فتحی گذرانده است. در
کودکی به بازیگری علاقه نداشت. اما به سینما رفتن علاقه مند بود و فیلم
زیاد می دید. در دوران کودکی هم به بازیگر خاصی علاقه نداشت اما بعدها
به بازی پرویز پرستویی، عزت الله انتظامی و آتیلا پسیانی علاقه مند شد.
او در حال حاضر از بازیگران هم نسل خود بازی باران کوثری و گلشیفته
فراهانی را خیلی دوست دارد. پدرش به سینما خیلی علاقه مند است و خیلی
فیلم می بیند.
یکی از فیلم هایی که ترانه دیده و به خوبی یادش
مانده، فیلم «سینما پارادیزو» است. پدرش آرشیو تاریخ سینما، مخصوصاً
فیلم های برگمان، فلینی و کیشلوفسکی را دارد.
اولین حضورش در سینما سال 80 و با بازی در فیلم سینمایی «من ترانه 15
سال دارم»
بود. حبیب رضایی برای انتخاب این نقش از بیش از 600 نفر تست گرفت و از
بین همه آنها، ترانه پذیرفته شد. به خاطر بازی در این فیلم سیمرغ
بلورین بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. معمولاً وقتی اتفاق خیلی
بزرگ و خوشحال کننده ای برایش اتفاق می افتد، نمی تواند به سرعت واکنش
نشان دهد.
در کنار بازیگری، دوست دارد فیلمنامه نویسی را هم تجربه کند. به بازی
کنار «رابرت دنیرو» علاقه مند است. در اوقات فراغت، گه گاهی نقاشی می
کند.
اما مطالعه را هیچگاه از یاد نمی برد و کتابخانه خوبی دارد. سبک نقاشی
اش سیاه قلم است که آن را به صورت تجربی فرا گرفته است. به آرام حرکت
کردن و درست گام برداشتن اعتقاد دارد. پدرش حمید علیدوستی از فوتبالیست
ها و مربیان خوب فوتبال کشور است.
وقتی پدرش فیلم «من ترانه 15 سال دارم» را دید، گریه کرد. مادرش سنگ
تراش و مجسمه ساز است. دو سال در هنرستان موسیقی درس خواند و با پگاه
آهنگرانی همکلاس بود. کلارینت، ساز تخصصی اش بود و به عنوان ساز دوم
پیانو می زد. در دوران مدرسه بچه درس خوان و زرنگی بود. همیشه به دنبال
تحرک است.
در تمام فیلم هایی که بازی کرده به نوعی از سن حقیقی خود جلوتر بوده
است.
او در فیلم های «کنعان» و شهر زیبا حضوری درخشان داشته است. لذتی که از
بازی اش می برد را دوست دارد. احساساتی است و ترجیح می دهد کاری را که
انجام می دهد با احساساتش در ارتباط باشد. یکی از دلمشغولی هایش داستان
نویسی است و چند تا از قصه هایش در نشریات چاپ شده است. بسیار اهل ریسک
کردن است.
در فضای تئاتر هم فعالیت می کند. کلاً بازیگر گزیده کاری است و
فیلمنامه برایش از اهمیت زیادی برخوردار است. در خانه عادت دارد مدام
تلویزيون را روشن نگاه دارد. معتقد است سطح برنامه های تلوزیون خیلی
پائین است. برای کار در تلویزیون خیلی پیشنهاد داشته، اما نپذیرفته
است. حرفش را در نهایت ادب و احترام بازگو می کند، می گويد: «سعی می
کنم فروتنی بی جا نکنم تا خدای نکرده به ورطه ریاکاری نیفتیم.» به
تازگی بازی در فیلم «زندگی با چشمان بسته» را به کارگردانی رسول
صدرعاملی به پایان رسانده است. در این فلیم نقش پرستو را بازی می کند
که برادرش حامد بهداد است. او بعد از هشت سال دوباره در فیلم دیگری از
رسول صدرعاملی، ایفای نقش کرده است.
