برای بازی در فیلم «روز واقعه» انتخاب شد اما بعدها لادن مستوفی جای او
را گرفت. کیانوش عیاری هم او را برای بازی در «بودن یا نبودن» انتخاب
کرد که بعدها عسل بدیعی به جای او برگزیده شد. اما سرانجام مسعود
کیمیایی او را برای فیلم «سلطان» انتخاب کرد و هدیه تهرانی وارد سینمای
حرفه ای شد.
این گونه بود كه هدیه تهرانی در
۲۴
سالگی بالاخره وارد عرصه سینما شد.
بازی های راحت و روان او در فیلم های «غریبانه» و به خصوص «شوکران»
تحسین همگان را برانگیخت. او سال 1381 را با بازی در فیلمهای «آبادان»
و
«دنیا» آغاز کرد و بازی اش در فیلم «رومی و زنگی» - جدیدترین فیلم ناصر
تقوایی - با توقف کامل فیلمبرداری عملاً منتفی شد. او در فیلم دختر
ایرونی هم خوش درخشید.
هدیه تهرانی یكی از معدود ستارگان واقعی تاریخ سینمای ایران
است. از آن معدود نام‌هایی كه طی
ده
سال گذشته، بودن اسمش به روی پوسترهای سینما، فروش فیلم را تا
حد زیادی تضمین می‌كند. طی
۱۰
سال گذشته فیلم های بسیاری از او در فهرست پر فروش های سال
قرار گرفته‌اند. زندگی سینمایی او عليرغم تمام شایعات و جنجال
ها، همچنان با قدرت تمام ادامه دارد. در فهرست فیلم های او،
می‌توان علاقه یك بازیگر محبوب را به قبولاندن تصویر متفاوتی از
خود به عنوان بازیگری قدرتمند پیدا كرد. او در حداقل دو فیلم
«شوكران» و «چهارشنبه سوری» نشان داده كه از توانایی‌های ویژه
ای به عنوان یك بازیگر سینما برخوردار است و كار خود را كاملاً
جدی می‌گیرد. خودش اذعان دارد در بدو ورودش به سینما این گونه
نبود و سینما برایش یك وجه تفنن بیشتر نبوده است.
حالا تهرانی علاوه بر تثبیت خود به عنوان یك كاراكتر ثابت با
ویژگی هایی مثل خونسردی، نفوذ ناپذیری و نگاه از بالا به
مردان، توانسته تجربیات متفاوتی را نیز در نقش زنان زخم خورده
و شكست خورده از سر بگذراند. حالا او می‌تواند با غرور به كارنامه
سینمایی اش نگاه كند. تهرانی در ادامه تجربیات ویژه اش، حضور
در فیلم بهمن قبادی را نیز از سر گذرانده است.
فيلم سينمايي سلطان:
هدیه تهرانی در اقتباس مسعود كمیایی از جیب بر خیابان جنوبی، در
نقش دختر یك سرایدار كه از كاراكتر قدرتمندی برخوردار است، ظاهر
شد. هدیه تهرانی در اولین بازي اش، بازیگر خوبی نیست. نه میمیك
خوبی دارد، نه بیان قدرتمندی اما از همان اولین فیلم یك ویژگی
خاص را نمایش می‌دهد. در هیچ صحنه ای حاضر به قبول برتری
بازیگر روبه رویش نیست. او در تمام صحنه هایی كه با فریبرز عرب
نیا همبازی است، تمام انگاره های موجود درباره نقش زن در چنین
فیلم هایی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. سلطان در جشنواره فجر
چندان مورد توجه قرار نگرفت. اما برخی از منتقدان و كارشناسان
مجذوب كاراكتر خاص هدیه تهرانی در این فیلم شدند.
فيلم سينمايي غریبانه:
كاراكتر تهرانی به شكلی افراطی در غریبانه به نمایش در می‌آید.
یك خانم دكتر لج باز و پرخاشگر، كه در پناه این كاراكتر خشن خود،
درون زخم پذیر و زنانه خود را پنهان می‌كند. در غریبانه با
ابوالفضل پورعرب همبازی بود و به نسبت فیلم سلطان، بازی
كاملتری از خود نشان می‌دهد. غریبانه مثل «سلطان» پر فروش از آب
درآمد.
فيلم سينمايي قرمز:
یك بازی حیرت انگیز از هدیه تهرانی. این بار با محمدرضا فروتن
همبازی است. بازی فوق العاده او در نقش زنی كه در مقابل ستم‌ِ
مرد و خانواده اش سر به طغیان برمی‌دارد و حتی تا كشتن او پیش
می‌رود، بسیار به طبع دختران و زنانی كه پس از فضای دوم خرداد،
حال و هوای جدیدی را تجربه می‌كردند، خوش آمد. فیلم یك جایزه
سیمرغ بلورین بهترین بازیگری را برای او به ارمغان آورد، آن
هم در حالی كه رقیب بزرگی مثل نیكی كریمی در فیلم «دو زن» را
همراه خود داشت. قرمز اعلام موجودیت هدیه تهرانی در عرصه
سینمای ایران بود. قرمز باز هم پرفروش از آب درآمد.
فيلم سينمايي شوكران:
قدرت نمایی باور نكردنی از هدیه تهرانی. فیلمنامه دقیق و
سنجیده فیلم این اجازه را می‌دهد تا هدیه تهرانی با مفهوم
كاراكتر تثبیت شده اش بازی كند و حدسیات تماشاگر را بر هم بزند.
او در ابتدا زنی بی بند و بار به نظر می‌رسد كه هراسی از ویران
ساختن زندگی مرد روبه رویش ندارد، اما به تدریج مشخص می‌شود كه او
یك قربانی است. قربانی رسم و رسوم جامعه كه آماده‌اند زنی
مستقل و متكی به خود مانند او را در چرخدنده سوء برداشت ها نابود
كنند. شوكران یكی از بهترین فیلمهای پس از انقلاب ایران است
كه بخش عمده ای از قدرت خود را از بازی غافلگیرانه هدیه تهرانی
كسب می‌كند.
فيلم سينمايي كاغذ بي خط:
تجربه بازی تهرانی با یكی از مشهورترین كارگردان های ایران
بیشتر به نفع هدیه تهرانی تمام شد. فیلم ناصر تقوایی، به خاطر
ریتم كندش چندان مورد استقبال تماشاگران قرار نگرفت، اما هدیه
تهرانی در نقش زنی خانه دار كه دنیایی خیالبافانه برای خودم
ترسیم كرده و می‌خواهد تا تجربه های جدیدی را پشت سر بگذارد فوق
العاده و دیدنی است. تهرانی این بار با خسرو شكیبایی همبازی
است و باز هم سر سوزنی از همتای خود كم نمی‌آورد.
فيلم سينمايي دنيا:
اولین تجربه هدیه تهرانی در سینمای كمدی، یك موفقیت تجاری
كامل بود. این بار او در نقش زنی مجرد و از فرنگ برگشته است كه
دنیای آرام و بی سكون مرد صاحبخانه اش (با بازی محمدرضا
شریفی‌نیا) را به شكل كامل بر هم می‌زند و او را شیفته خود
می‌سازد. در برخی صحنه ها اعتماد به نفس تهرانی در ادای كلمات
با لهجه فرنگی، كمی تو ذوق می‌زند اما هرچه هست تهرانی استعداد
خود را در عرصه سینمای كمدی به همه ثابت كرد. این استعداد را
سال بعد در فیلم «دختر ایرونی» نیز دیدیم.
فيلم سينمايي چهارشنبه سوری:
این بار هدیه تهرانی در بالاترین سطح بازیگری سینمای ایران
ظاهر می‌شود. بازی او در چهارشنبه سوری یك شگفتی كامل است. او
پوسته نقش بازی كردن را كه در میان بازیگران سینمای ایران
مرسوم است، می‌شكافد و با نقش یكی می‌شود. در برخی صحنه های
فیلم هدیه تهرانی به تمام معنی معجزه‌ای را شكل می‌دهد. در
صحنه ای كه با خواهرش در حال گفتگوست و صدایش در بغض و گریه
می‌شكند، تماشاگر حد فاصل بازیگر و نقش را به شكل كامل فراموش
می‌كند. چهارشنبه سوری صعود هدیه تهرانی و ادامه روند تكاملی اش
در كارنامه بازیگری اش است. چهارشنبه سوری، یك نقطه عطف كامل
در پرونده هدیه تهرانی بود.
هدیه تهرانی در چند فیلم، در نقش های فرعی ظاهر شده است. در
«خانه ای روی آب» ساخته بهمن فرمان آرا، او در نقش منشی دكتر
سپیدبخت ظاهر می‌شود كه در انتقام از بی‌ت فاوتی و هوسبازی دكتر،
مقدمات مرگ او را فراهم می‌كند. بازی در این فیلم اگرچه تجربه
متفاوتی بود اما چندان جلب توجه نكرد. تهرانی در فیلم دوئل
ساخته احمدرضا درویش باز هم نقش كوچكتری را ایفا كرد. حضور او در
یك فصل
۵
دقیقه‌ای محدود می‌شد و به نظر می‌رسید فیلمساز بیشتر در پی قرار
گرفتن نام او در پوستر فیلم بوده است.
در «یك بوس كوچولو»، هدیه تهرانی در نقش فرشته مرگ ظاهر می‌شود
كه در طول فیلم به شكل متناوب حضور پیدا می‌كند. در مجموع نقش
های كوتاه هدیه تهرانی، هرچند نشانگر عدم هراس او از تجربه‌های
متفاوت است، اما هیچ كدام نقطه مثبتی به كارنامه او اضافه
نكرده‌اند.
