رويا نونهالي فعاليت هنري خود را از
سال 1362 با بازيگري تئاتر، آغاز كرد. در سال 1366 بازيگري در سينما را
با حضور در فيلم «يار در خانه» ساخته خسرو سينايي، پي گرفت. با بازي در
مجموعه تلويزيوني «خواب و بيدار» به كارگرداني و نويسندگي مهدي فخيم
زاده در سال 1381 حضور پر صلابت خود را در عرصه بازيگري تثبيت كرد. اين
مجموعه، اولين توليد جدي و حرفه اي تلويزيون در ساخت آثاري با محتواي
پليسي و اكشن حتي تا به امروز مي باشد. رويا نونهالي بعدها در آثار
ديگري از همين كارگردان، چه در تلويزيون (ساختمان 85) و چه در سينما،
(هم نفس) نيز همكاري موثري داشت.
رویا نونهالی برای آنكه ثابت كند
بازیگر مهم و قابل اعتنایی در سینمای ایران است، سال ها صبر كرد. هر
چند با همان فیلم دومش جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را دریافت كرد
اما به مانند پرویز پرستویی این جایزه سبب نشد كه روند و جایگاه
بازیگری اش تغییر كند. اما او عجله ای برای اثبات توانایی هایش نداشت.
صبر كرد تا به موقع با چند دقیقه بازی كوتاه، پاسخ تمام این سال ها را
بدهد.
بهمن فرمان آرا در «بوى كافور، عطر ياس» هر اندازه نتوانست بازى خوبى
از خود ارائه دهد، در چند دقيقه كوتاه بدون ديالوگ از نگاه نافذ رويا
نونهالى چنان بازى گرفت كه نه تنها هيأت داوران جشنواره هجدهم را مجاب
به اعطاى دومين سيمرغ بلورين به او كرد بلكه تحسين منتقدان سختگير را
نيز برانگيخت.
نونهالى با درك صحيح موقعيت جديدش از
بوى كافور به بعد تلاش كرد هم حضور پررنگترى در بطن جريان اصلى سينماى
ايران داشته باشد و هم نقش هايى را بپذيرد كه امكان برقرارى ارتباط با
مخاطب بيشتر را براى او فراهم كند.
مجموعه «خواب و بيدار» و نقش «ناتاشا» در آن فرصت مناسبى براى تحقق اين
استراتژى بود. استقبال از خواب و بيدار باعث شد رويا نونهالى براى
مخاطبان عامتر تلويزيون هم شناخته شود و به اين شكل در عرض چند سال
نونهالى به موقعيتى درخور توجه در سينما و تلويزيون ايران دست يافت.
موقعيتى كه هم احترام منتقدان را در خود داشت و هم علاقه مندان مخاطبان
انبوه و عامتر را. نونهالى در يكى دو سال اخير تلاش كرده است چنين
موقعيت گرانبهايى را حفظ كند. از طرفى در تئاترها و نمايش هاى به نسبت
روشنفكرى مانند اورفه ظاهر مى شود و از طرفى ديگر ارتباطش را با
تلويزيون با بازى در مجموعه هايى چون «اينجا آفريقا» حفظ مى كند هر چند
مجموعه اينجا آفريقا به كل فضا و شرايط متفاوتى از خواب و بيدار دارد
اما همان ظاهر شدن متناوب در جعبه جادويى سبب استمرار نامش در ميان
مخاطبان مى شود. در سينما نيز ظاهراً ترجيح داده است از يك استاندارد
مشخص، پايين تر نيايد. در جشنواره بيستم فجر در امتدادى آگاهانه نقش زن
رنجور «بوى كافور، عطر ياس» را در «خانه اى روى آب» با همان قدرت و
تشخص اوليه باز آفرينى كرد.
در فيلم «يك تكه نان» دو نقش كوتاه متفاوت را بازى مى كند كه البته يكى
از آنها در پيشبرد داستان جايگاه حساسى دارد.
او اين بار با صدايش ويژگى خاصى به اين نقش داده است به نوعى كه تمام
بار گره گشايى پايان فيلم برعهده اوست. به ويژه
كه اين گره گشايى، با تلاوت آياتى از قرآن نيز همراه است كه پيش از او
ليلا حاتمى در فيلم «شيدا» با صدايش قرآن خوانده بود. نقش او در فيلم
«ماهى ها هم عاشق مى شوند»، برخلاف يك تكه نان طولانى تر است و او در
اينجا با يكى از كارگردانان مهم تئاتر كشور همكارى كرده است. نونهالى
در سال هاى اخير حضور جدى تري در تئاتر دارد و طبيعى است در فيلمى كه
به نوعى يادآور تئاتر ايران است، بازى كند. گفته مى شود بازى نونهالى
در اين فيلم، قابل توجه است و اگر چنين باشد حداقل تا يك سال ديگر او
مى تواند جايگاه و اعتبار خود را در هنرهاى تصويرى كشور حفظ كند.
موقعيتى كه البته سال به سال جهت آن به سوى نوع سينماى نخبه گرا بيشتر
ميل مى كند و اين به معنى فاصله گرفتن از تماشاگران عامتر است.
دريافت تنديس بهترين بازيگر نقش دوم زن براي فيلم «خاك آشنا» | دوره
دوازدهم جشن خانه سينما | 1387
دريافت تنديس بهترين بازيگر نقش دوم زن براي فيلم «بوي كافور، عطر ياس»
| دوره چهارم جشن خانه سينما | 1379
دريافت سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش دوم زن براي فيلم «بوي كافور،
عطر ياس» | دوره هجدهم جشنواره فيلم فجر | 1378
دريافت جايزه بهترين بازيگر نقش اول زن براي فيلم «فصل پنجم» | دوره
هجدهم جشنواره فيلم آمين فرانسه | 1376
دريافت سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش اول زن براي فيلم «عروسي خوبان»
| دوره هفتم جشنواره فيلم فجر | 1367